Znajduj¿ce si¿ w przyrodzie formy fädowe maj¿ potencjä do stworzenia rezonansowej estetyki, która mo¿e równie¿ zapewni¿ efekty naprawcze w wyniku stresu. W badaniu tym przebadano 36 uczestników pod k¿tem efektów fizjologicznych podczas stresu i rekonwalescencji, ogl¿daj¿c cztery obrazy sztuki, Pollocka, sawann¿, abstrakt i zwyk¿e szare pole. W porównaniu z polem szarym, obraz Pollocka o fraktalnym wymiarze 1,5 okazä si¿ by¿ odtwórczy na podstawie reakcji fizjologicznej mierzonej amplitud¿ obj¿to¿ci krwi podczas stresu. W porównaniu z polem szarym, sawanna o fraktalnym wymiarze 1,4, cho¿ nie jest statystycznie istotna, wykazäa tendencj¿ do odbudowy. Nie stwierdzono ¿adnych ró¿nic statystycznych pomi¿dzy obrazami sawanny i Pollocka; co potwierdza hipotez¿, ¿e le¿¿ca u ich podstaw forma fraktalna, a nie tylko natura, zapewnia efekt odbudowy. Formy fraktalne stanowi¿ dla projektantów narz¿dzie do tworzenia przestrzeni, które mog¿ odpowiadä preferencjom estetycznym i kulturowym.