In de zoektocht naar geschikte instrumenten om de gevolgen van natuurrampen, klimaatverandering en risico's te beperken, krijgt de integratie van deze factoren in de ruimtelijke ordening steeds meer aandacht. Bij de meeste benaderingen ligt de nadruk op strategieën voor het beperken van afzonderlijke gevaren en klimaatverandering. De huidige paradigmaverschuiving van beperking van klimaatverandering naar aanpassing wordt gebruikt als basis om conclusies te trekken en aanbevelingen te doen over welke aanvullende concepten kunnen worden opgenomen in ruimtelijke ordeningspraktijken. Er wordt speciale aandacht besteed aan de definitie en toepasbaarheid van de begrippen natuurlijk gevaar, kwetsbaarheid en risico in de ruimtelijke ordening. Vooral risicoconcepten zijn zo veelzijdig en ingewikkeld dat hun toepassing in de ruimtelijke ordening zeer zorgvuldig moet worden geanalyseerd.