Sinds de jaren negentig hebben de tegenstrijdigheden op het gebied van rechtvaardigheid en democratie in de hedendaagse globalisering aanleiding gegeven tot tegenbewegingen die de economische krachten opnieuw onder controle proberen te krijgen. De vragen die duidelijk worden verwoord door de vele en luidruchtige tegenkrachten zijn: Wie profiteert er van de globalisering? Wat moeten het doel en de doelstellingen van globalisering vandaag zijn? We gaan een nieuw tijdperk van globalisering binnen en kunnen de uitkomst ervan niet voorspellen. Op momenten van overgang krijgen individuele en collectieve actie meer betekenis, en de overgangsperiode naar een nieuwe structuur staat meer open voor menselijke tussenkomst en creativiteit. Globalisering wordt tegenwoordig gezien als een hybridisering die zich uitstrekt tot staten, markten, media en het maatschappelijk middenveld, omdat zij krachten van zowel fragmentatie als integratie genereert. Op dit kritieke moment van overgang zien we nieuwe krachten ontstaan en nieuwe combinaties van spelers. Door gebruik te maken van de middelen van wereldprinsen, -handelaars en -burgers, en van de interface van nieuwe hybride vormen, kan de globalisering in de 21e eeuw beter worden bestuurd en rechtvaardiger worden gemaakt, met meer voordelen voor meer mensen.