Nicht lieferbar
Cogu gülme kurami, gülmeyi bir seye verilen tepki olarak görür ve tepki verilen o komik, grotesk, sacma seye odaklanir. Anca Parvulescu ise gülmeyi baska tutkularin emaresi olarak görmüyor, onu kendi basina bir tutku olarak ele aliyor. Dolayisiyla bizi neyin güldürdügünü, gülmenin nedenini veya kökenini sorgulamak yerine bizzat gülme mefhumuna odaklaniyor.Gülme meselesini, insan yüzü meselesinden ayirmak mümkün degildir. Eger insan, gülen hayvansa, bu, yüzü olan bir hayvan olusuyla ilintilidir. Gülerken gürültülü ve burusuk bir hale giren cehre, yavas yavas düzelip, sakin, sessiz bir gülümseyis bicimine kavusur bu gülümseyis, bir dizi toplumsal duygunun belirtisi olarak tahayyül edilir. Elinizdeki calisma, görgü kurali kitaplarinin, felsefi tezlerle, edebi metinlerle ve görsel kültürle diyalog icinde hareket ederek, gülümseyen cehrenin normatif estetiginin üretilme sürecinin izini sürüyor. Edepsizlik sayilan abartili, tutkulu, denetimsiz gülmenin baskici ciddiyet karsisindaki isyankar durumunu inceliyor. Kitabin ana savlarindan biri, gülümseme ile gülmenin bir süreklilik arz etmedigidir. Gülemedigimizde cogunlukla gülümseriz gülümseme, nadiren hakiki bir gülmeye dönüsür.Parvulescunun bu calismasi, gülmenin sinirli ve kirilgan bir arsivini gün yüzüne cikariyor. Bizi bu arsivde zaman gecirmeye davet ediyor. Her ne kadar bu calisma, gülmenin uygarlasmasini, önermelerinden biri olarak kabul etse de, öncelikle yirminci yüzyilin kahkahacilariyla ve gülme dostlariyla ilgileniyor. Bu amacla, yirminci yüzyil Bati dünyasini ve bunun siyasi, bilimsel, felsefi, estetik serüvenlerini gözden gecirmeye calisan yeni bir ugrasa katiliyor. Sordugu temel soru sudur Yirminci yüzyil nasil gülmüstürProf. Anca Parvulescu, St. Louisdeki Washington Universitesinde, Karsilastirmali Edebiyatta Lisansüstü Calismalar Direktörüdür. Modernizm ve modernite, yirminci yüzyil edebiyati ve elestirel kuram, anlati ve roman, toplumsal cinsiyet ve feminizm konulari üzerinde calismaktadir.