Henri Bergson, bu muhtesem felsefi denemede, insanlarin neden güldügünü ve gülmenin anlamini mercek altina aliyor. Yirminci yüzyilin basinda yazilmis olan Gülme bir sakayi komik yapan seyi ve o sakaya neden güldügümüzü inceliyor. Bergsona göre, mizahin islevlerinden bir tanesi de, makinelesme caginda insanligimizi korumamiza yardimci olmasidir. Bergson da, caginin diger filozoflari, romancilari, sairleri ve mizahcilari gibi, insan ve makine ikiligine kafa yormustur. Onun gözünde, komedi, mekanik ve materyalist olanla aramiza mesafe koyarak deneyimledigimiz rahatlama hissidir. Bastan sona kiskirtici fikirlerle dolu olan Gülme, yayimlandigi 1900 yilindan bu yana okunmakta ve tartisilmaktadir. Icinde insan olmayan bir seyde komik de yoktur. Bir resim tablosu cok güzel, zarif, mükemmel, anlamsiz ya da cirkin olabilir ama hicbir zaman gülünc olmaz. Bir hayvana, yalnizca insana özgü bir davranista bulunursa güleriz. Bir sapkaya da gülebiliriz, ancak güldügümüz onun hasir ya da keceden olmasi degil, insanin ona verdigi bicimdir.
Hinweis: Dieser Artikel kann nur an eine deutsche Lieferadresse ausgeliefert werden.
Hinweis: Dieser Artikel kann nur an eine deutsche Lieferadresse ausgeliefert werden.