Aan het einde van de 20e eeuw lieten Litouwse fotografen de expressieve visuele vorm en de humanistische inhoud achter zich en kwamen ze met karakterloze fotografie die een reflectieve benadering van een persoon suggereert. Het werk van Litouwse fotografen en kunstenaars stimuleerde een kritische blik op de stereotypen van de persoonlijke identiteit en de rol van de fotografie zelf in de vormgeving van dergelijke stereotypen. Het boek definieert verschillende creatieve tactieken die door Litouwse auteurs worden gebruikt en onthult verschillende versies van de relatie tussen het beeld en de identiteit van een persoon in de fotografie. Dit wordt bereikt door het toepassen van een nieuwe theoretische benadering, gebaseerd op de synthese van het hedendaagse fotografieconcept en de performativiteitstheorie. Het werk schetst ook de plaats van de hedendaagse Litouwse fotografie in de internationale context. Het boek moet nuttig zijn voor fotografietheoretici, critici, curatoren en studenten die kennis willen maken met de hedendaagse Litouwse fotografie, maar ook voor degenen die er een dieper inzicht in willen krijgen. Het boek geeft ook een breder publiek de kans om via het werk van kunstenaars een kijkje te nemen in de cultuur en het leven van een van de Oost-Europese landen.