Kraakbeen is een bindweefsel dat integraal deel uitmaakt van het functioneren van de gewrichten. Een veelbelovende stap in de behandeling van defect kraakbeen is de implantatie van autologe beenmergstamcellen op de plaats van het defect. Wanneer ze door een geschikte steiger worden gedragen om chondrogene signalen te geven, kunnen beenmergstamcellen zich onderscheiden in het kraakbeen. Eerdere studies tonen aan dat cellen die in hydrogelen worden gezaaid zonder de opname van vezels, een celgemedieerde samentrekking ervaren die snel leidt tot een celgemedieerde dood; de vezels worden ook beschouwd als de sleutel tot het verbeteren van de mechanische sterkte van hydrogelen. Echter, na drie weken in vitro in een collageen gel 3-D matrix, cellen gezaaid in gels zonder vezels hadden geen significant andere cellevensvatbaarheidspercentage dan cellen gezaaid in gels met platte vezels of ronde vezels. Bovendien bleek uit compressietesten bij een stam van 10% dat de evenwichtsspanningen van gels zonder vezels significant hoger waren dan de evenwichtsspanningen van gels met platte vezels. Daarom kan het opnemen van vezels en het gebruik van compressieve stimulatie conditionering niet effectiever zijn dan eenvoudige weefsel-engineering constructen van cel-gezaaide collageen gels.