Sinds 1988, het jaar waarin een wet werd uitgevaardigd over de oriëntatie van de cinematografische activiteit in Kameroen, een wet die werd gekenmerkt door originaliteit en volharding in een moeilijke politieke context, heeft de maatschappelijke dynamiek ertoe geleid dat het wet- en regelgevingskader in tal van sectoren, waaronder die welke dicht bij de audiovisuele sector als media-televisiesysteem staan (met name in 2015), is bijgewerkt, maar de film als specifieke kunst die in de eerste plaats aan de bioscoopzaal is gewijd, is verwaarloosd.Dit essay gaat dieper in op de reële inzet van een strategische herlezing van het Kameroense overheidsbeleid inzake cinematografie, dat uiteindelijk raakt aan het grote geheel dat "cultuurbeleid" wordt genoemd.
Hinweis: Dieser Artikel kann nur an eine deutsche Lieferadresse ausgeliefert werden.
Hinweis: Dieser Artikel kann nur an eine deutsche Lieferadresse ausgeliefert werden.