Deze studie onderzoekt het voortdurende conflict op Cyprus tussen Griekse en Turkse etnische groepen in de context van verzamelde herinneringen en historische verwondingen die elk door de ander heeft opgelopen. Dit is een kritiek op de traditionele benaderingen van het Cypriotische conflict die het conflict vanuit een juridisch perspectief hebben verkend of zich hebben gericht op internationale betrekkingen en machtspolitiek. Door meer aandacht te besteden aan de interne dynamiek van het probleem, legt deze analyse specifiek de nadruk op de kwestie van relationele problemen tussen de twee Cypriotische gemeenschappen als de belangrijkste bron van het conflict, gebaseerd op onopgeloste trauma's in de Grieks-Turkse geschiedenis, zowel op het eiland als in algemeen, die diep verankerd zijn in groepsidentiteiten. Het suggereert dat een duurzamere regeling tussen de Grieken en Turken van Cyprus misschien niet kan worden bereikt door middel van "logische", conventionele benaderingen alleen. Hun relatie moet door een "psychologische lens" worden onderzocht. De studie bespreekt ook bepaalde maatregelen en scenario's om manieren te vinden om Griekse en Turkse volkeren te helpen de psychologische barrières te overwinnen.