Twee wereldoorlogen, de opkomst van dictaturen en totalitarisme, de Holocaust, Hiroshima en de Koude Oorlog hebben het begrip identiteit in de tweede helft van de twintigste eeuw diepgaand beïnvloed. Dit boek neemt de trilogie van Agota Kristov en de 'Correctie' van Thomas Bernhard als paradigmatische gevallen om de literaire voorstellingen van fysieke en existentiële ontheemding te onderzoeken. Een nadere beschouwing van de biografieën van deze twee auteurs werpt een licht op hun verschillende ervaringen als ontheemde wezens. Hun protagonisten, verloren in een fictieve wereld waarin geen ruimtelijke of temporele verwijzingen worden gerespecteerd, schrijven ook om zichzelf te herbevestigen. De taal onthult echter haar onvermogen om een echte versie van het zelf vast te leggen. In beide werken worden autobiografie en fictie samengevoegd om de notie van waarheid uit te dagen. Deze analyse zou vooral nuttig moeten zijn voor wetenschappers die het verband tussen deze twee auteurs willen onderzoeken, dat tot nu toe grotendeels genegeerd is door wetenschappers, of in het algemeen voor iedereen die geïnteresseerd is in het thema van de ballingschap en de literaire representatie ervan.
Hinweis: Dieser Artikel kann nur an eine deutsche Lieferadresse ausgeliefert werden.
Hinweis: Dieser Artikel kann nur an eine deutsche Lieferadresse ausgeliefert werden.