Het belang van een ondersteunende thuisomgeving voor succesvol ouder worden is in de literatuur goed ingeburgerd, waarbij aanpassingen aan het huis in toenemende mate worden erkend als een manier om de barrières voor het functioneren en de onafhankelijkheid van ouderen weg te nemen. Thuisaanpassingen in de literatuur en de praktijk richten zich vooral op de thuisomgeving als fysieke ruimte om taken uit te voeren en op de impact van aanpassingen op competenties en functie. Thuis is echter veel meer dan een fysieke omgeving. Binnen een transactief raamwerk worden mensen en plaatsen gezien als betrokken bij een dynamische, wederkerige relatie waardoor thuis een plek van betekenisvolle persoonlijke betekenis wordt. Door middel van een kwalitatief kader onderzoekt deze studie de ervaring van oudere mensen die in de gemeenschap leven en die een thuisaanpassingsdienst ontvangen. Het onderzoekt de impact van het wijzigen van de fysieke omgeving op hun ervaring van thuis als een plek van betekenis en geeft inzicht in hoe aanpassingen aan het huis het huis als plek van persoonlijke en sociale betekenis kunnen versterken en de veiligheid en het comfort voor de oudere thuisgebruiker kunnen verbeteren.