Tientallen jaren van reflectie, onderwijs en onderzoek op het gebied van het STS-werk in Cuba hebben mij in staat gesteld verschillende problematische situaties te identificeren: ten eerste, historisch-praktisch; ten tweede, theoretisch-methodologisch; ten derde, pedagogisch-pedagogisch.Ondanks het feit dat in Cuba een traditie van wetenschappelijk denken en patriottisch-humanistisch bewustzijn van STS-gerichtheid bestaat, die in de 19e eeuw is ontstaan, en dat er meer dan twee decennia zijn verstreken sinds STS als werkterrein in de Cubaanse realiteit is opgenomen, is het niet gebruikelijk om de verbanden tussen de traditie en het bedoelde werkterrein te leggen.In het uitgevoerde bibliografische onderzoek werden geen voorstellen voor algemene theoretisch-methodologische kaders voor de Cubaanse STS-realiteit gevonden, noch algemene onderwijsmodellen voor het onderwijs ervan in het land, ondanks de jaren die zijn verstreken sinds het begin van de STS-studies en het feit dat verschillende master- en doctoraalscripties zijn verdedigd.