Rampen worden gedefinieerd als een 'crisisgebeurtenis waarbij de eisen die door de gebeurtenis aan een menselijk systeem worden gesteld, het reactievermogen van het systeem overstijgen'. De rampenliteratuur heeft zich over het algemeen gericht op het individuele niveau en houdt geen rekening met de context waarin individuen leven en waar de ramp zich heeft voorgedaan. Dit boek is bedoeld om inzicht te krijgen in rampengemeenschappen en welke factoren wijzen op de veerkracht van een gemeenschap. De resultaten geven het relatieve belang aan van zelfredzaamheid voor de ervaring van stress en groei bij rampen en dat verschillende stijlen van omgaan met rampen onlosmakelijk met elkaar verbonden zijn.bijdragen van deze studie geven aan dat er voor organisaties die zich bezighouden met rampenbestrijding geen universele methode van aanpak bestaat.lokale gemeenschappen moeten worden begrepen in termen van hun contexten om effectief preventieprogramma's te ontwikkelen en te implementeren en veerkracht te vergroten. Dit boek zal nuttig zijn voor mensen uit de noodhulpsector, sociale wetenschappers en methodologen.