Od czasu prze¿omowej pracy Josepha Schumpetera (1939 r.) innowacje technologiczne uwäane s¿ za si¿¿ nap¿dow¿ transformacji gospodarczej, poniewä zwi¿kszaj¿ wydajno¿¿ przedsi¿biorstw i przemys¿u oraz przyspieszaj¿ wzrost gospodarczy i dobrobyt narodów. Jednak zdolno¿¿ krajów o niskich dochodach do näladowania poprzez proste przyj¿cie i dostosowanie technologii opracowanych przez kraje zaawansowane stanowi powäne wyzwanie dla wspólnoty rozwojowej. Cirera X. i Maloney F. W. okre¿lili t¿ poräk¿ mianem "paradoksu innowacji" (Bank ¿wiatowy, 2017). Bardziej rozczarowuj¿cy jest jednak fakt, ¿e mimo powszechno¿ci takiej poräki, w literaturze mo¿na znale¿¿ tylko kilka ram budowania potencjäu.