Na het Verdrag van Wesfalen in 1648 tot de jaren 1945 waren de staten de enige actoren in de internationale betrekkingen. Pas na de Tweede Wereldoorlog zijn organisaties als de Verenigde Naties, echt door de wil van deze laatsten, als actoren op het internationale toneel gaan optreden. Vanuit dit waargenomen verschijnsel zal de wereld, door de versnelde ontwikkeling van het Internet, de communicatiemiddelen en de economische uitwisselingen, gaan vibreren in het tempo van wat globalisering is genoemd. Het is inderdaad het einde van de almachtige preëminentie van de staten in de internationale betrekkingen. Van wat uitsluitend aan de binnenlandse sfeer was voorbehouden, is het veeleer de universalisering, of beter nog de internationalisering, van discretionaire bevoegdheden. De wereld opent zich dan in een praktijk van unitaire constructie in die mate dat het ongemak van de een het probleem van de ander wordt. Of het nu gaat om de bescherming van de mensenrechten, om milieuvraagstukken of om regionale of subregionale organisaties die uit staten bestaan, de beperkingen zijn van dien aard dat niets in een vacuüm wordt gedaan. Elk individu handelt voor het welzijn van de mensheid.
Hinweis: Dieser Artikel kann nur an eine deutsche Lieferadresse ausgeliefert werden.
Hinweis: Dieser Artikel kann nur an eine deutsche Lieferadresse ausgeliefert werden.