Dit onderzoek gaat na in hoeverre het internet door lokale autoriteiten wordt gebruikt voor participatiedoeleinden en wil de beperkingen van zo'n onderneming blootleggen. Uit het onderzoek bleek dat internet vooral wordt gezien als een hulpmiddel voor informatieverstrekking en dienstverlening, en dat het veel minder waarschijnlijk wordt beschouwd als een medium om burgerparticipatie te stimuleren. Hoewel sommige praktische participatieproblemen kunnen worden verholpen door het gebruik van internet, worden normatieve problemen gereproduceerd in de context van internet. Voortbouwend op de sociale vormgeving van technologische argumenten en de literatuur over nieuw institutionalisme, stelt het boek ook dat het gebruik van internet in verschillende institutionele omgevingen anders vorm krijgt. Zonder politieke bereidheid en de opzettelijke intentie om internet te gebruiken voor participatiedoeleinden, slaagt het gebruik van internet er niet in om een ¿¿snelle en transformerende verandering teweeg te brengen in de niveaus of de stijl van politieke participatie. Het boek is een essentiële lectuur voor iedereen die geïnteresseerd is in de implicaties van internet voor participatie en democratie.