Intestinale microbiocenose stoornissen (dysbiose) is een veel voorkomende pathologische aandoening, vooral bij ziekten van het maagdarmkanaal, bijvoorbeeld bij een zo wijdverbreide ziekte als chronische gastroduodenitis geassocieerd met Helicobacter pylori. In het gepresenteerde werk worden pathogenetische mechanismen van interrelatie tussen H. pylori en intestinale microflora verstoringen beschouwd; eigenaardigheden van intestinale dysbiose bij patiënten met chronische gastroduodenitis geassocieerd met H. pylori alsmede behandelingskwesties van deze patiëntengroep worden geëvalueerd. De algemene aard van de mechanismen van ontwikkeling van maag-helicobacteriose en intestinale dysbiose wordt bevestigd door de in dit werk vastgestelde relatie tussen virulentie van stammen, de mate van H. pylori-aantasting van het maagslijmvlies en de ernst van de intestinale microbiocenose stoornissen, alsmede door het feit dat geneesmiddelen die de toestand van de intestinale microbiocenose verbeteren (probiotica), in complexe eradicatietherapie bijdragen tot het bereiken van een hoger percentage van effectieve eradicatie van H. pylori.