S drewnejshih wremen ogon' igral w zhizni lüdej ogromnejshee znachenie. Ego ispol'zowanie chelowekom stalo kraeugol'nym kamnem stanowleniq ciwilizacii, uhodqschej swoimi kornqmi w glubochajshuü drewnost'. Izwestno, chto neandertal'cy mogli pol'zowat'sq ognem ne huzhe sowremennogo cheloweka, a regulqrnoe ispol'zowanie ognq dlq prigotowleniq pischi i izgotowleniq orudij truda wozniklo w Ewrope uzhe 400 tysqch let nazad esche u neandertal'cew, umewshih obraschat'sq s ognem namnogo bolee iskusno, chem schitalos' do sih por. So slowom «Swarog» idiomaticheski shozhe i slowo «Swastika» (sanskr.) ¿ krest s zagnutymi pod prqmym uglom koncami, odin iz drewnejshih ornamental'nyh motiwow, wstrechaüschihsq u narodow Indii, Kitaq, Yaponii, gde znak swastiki imel i kul'towoe znachenie. Srawnite takzhe slawqnskie slowa «warit'», «swarka». Na territorii stepej Urala-Altaq kowka dostigla znachitel'nogo razwitiq uzhe u skifskih plemen Sewernogo Prichernomor'q (7¿ 4 ww. do n. ä.), a takzhe u sarmatow i u slawqn, izwestnyh w 4¿6 ww. pod imenem antow. I sejchas razduwaüt ogon' w samoware s pomosch'ü sapoga, äto i est' proobraz swastiki ¿ razduwanie srazu s chetyröh storon izognutym koncom.