Nicht lieferbar
Iste o gün, talihin yüzüne güldügü bir adam olan ben, her aksam tek basima soyundugum odamdaki bölmenin capraz kirislerine kendimi asmayayim diye kendimden bir ipi sakladim ve seytana uyar da hayatima kolay yoldan son veririm diye de silahimi yanima alip ciktigim o avlara cikmaz oldum. Ne istedigimi kendim de bilmiyordum; hayattan korkuyordum, hayattan kacip uzaklasmak istiyordum, ama gene de hayattan bir seyler bekliyordum. Bütün bunlar basima talihin tam anlamiyla yüzüme gülmüs oldugu bir dönemde geliyordu. Henüz elli yasina basmamistim, cok sevdigim iyi bir karim, iyi cocuklarim ve ben fazla bir gayret göstermeden gelisen ve büyüyen genis bir malikanem vardi. Akrabalarimdan ve esimden dostumdan, hic olmadigi kadar saygi görüyordum. Insanlar beni övüyorlardi. Ben de ünlü biri oldugumu düsünmekle kendimi hic de kandirmis olmazdim. Deli ya da ruhsal yönden rahatsiz olmak söyle dursun, tam tersine benim gibi insanlarda nadir rastladigim bir sekilde zihin ve beden melekelerim son derece güclüydü. Beden gücü olarak ekin bicmede köylülerden geri kalmazdim, zihin olarak da ara vermeksizin sekiz, on saat calisabilir, böyle bir zorlanmadan dolayi da hicbir rahatsizlik duymazdim.