Nicht lieferbar
Bir eksik bir fazla, fark ediyor artik. Kopan sac teli gibi kaybolup gidiyor insan, görülmüyor. Üstelik yerindeyken ne bir el degiyor ona ne de tarak. Bir seyin icini mi dolduruyoruz yoksa üstünü mü kapliyoruz belli degil. Bir nefes, sadece o kadar alip verdigimiz. Baska alacagimiz yokmus sanki dünyadan, bu kadarmis yasamak.Burcu Ünlü, ilk kitabiKapanda Bir Hayalile insanin temiz kalmis yerini isaret eden öyküler armagan ediyor okura. Evi, yuva denen kapani, insanin kendi icine sikisip kalmasini zaman zaman ironiyle zaman zaman da tokat gibi carpan göndermelerle anlatiyor.Neler neler dediler bana... Milletin agzi torba, cöp torbasi, büzüverdim hepsinin agzini, bunlari kafama takmadim. Ama öksüzü, yetimi, isciyi, düskünü cok takarim kafama. Onlarin acilarini defterimde biriktiririm. Hem zaten bize en cok biriktirmek ögretilmedi mi Aciyi, hüznü, eksikligi, sevgisizligi, gözyaslarimizi, öfkemizi hep biriktirmedik mi Bir türlü kesip acamadik o teneke kumbaranin agzini. Sacamadik etrafa kinimizi, yürüyemedik üstüne üstüne hainin, kiramadik kalbini, bükemedik bilegini... Insanlik bizde kalsin, nasilsa Allah verir belasini, dedik. Insaniz neticede, büyük bir felaket bu, diyemedik. Kirmizi bir isyandir bu, öyle bilinsin.