Nicht lieferbar
Zihindekini dogrudan aktarmak imkansiz oldugundan edebiyat, yazarin veya sairin kastini okura dogruya en yakin bir bicimde aktarabilmek adina kimi edeb sanatlar ve ifade bicimlerini devreye sokmustur. Zihindekini aktarma bicimlerinden biri olan alegori, dilsel ve sanatsal gerekliligin yani sira, asil söylenmek isteneni herkesin degil de bir zümre veya grubun anlamasini temin etmek gibi siyasi nedenlerle de kullanilmistir. Alegorinin en basarili örnekleri Batida Le Roman de la Rose, The Faerie Queene, The Pilgrims Progress; Doguda Hayy bin Yakzan, el-Gurbetül-garbiyye, Hüsn ü Dil, Mihr ü Mah ve Hüsn ü Ask ile verilmistir. Klasik Türk edebiyatindaki alegorinin kendine has özelliklerini tespit etmeye calisan Acil bu kitapta, Platodan bu yana kullanildigi düsünülen bir anlatim teknigi olarak alegorinin kavramsal cercevesini belirledikten sonra Arap, Fars, Urdu, Cagatay ve klasik Türk edebiyatlarindaki alegorik eserler üzerinden bu teknigin tarihsel gelisimini göstermeyi ve bir örnek vasitasiyla alegorinin eserlerdeki isleyisini ortaya koymayi hedeflemektedir.