Leki sulfonamidowe s¿ wysoce skutecznymi ¿rodkami przeciwdrobnoustrojowymi przeciwko infekcjom bakteryjnym. Jednak trac¿ one swoj¿ pozycj¿ na rynku w porównaniu z innymi dost¿pnymi na rynku lekami ze wzgl¿du na ich nisk¿ rozpuszczalno¿¿ i/lub przepuszczalno¿¿. Nale¿¿ one do leków klasy II lub IV w klasyfikacji BCS, a zatem musz¿ by¿ spo¿ywane w wi¿kszych dawkach w celu skutecznego leczenia. Spo¿ywanie leków w wi¿kszych dawkach mo¿e prowadzi¿ do z¿o¿ono¿ci / dziää niepo¿¿danych (które zostäy podsumowane we wst¿pie), a tak¿e nie jest idealn¿ strategi¿ biznesow¿. Chociä leki sulfonamidowe s¿ zast¿powane na rynku farmaceutycznym przez inne aktywne sk¿adniki farmaceutyczne (API), s¿ one nadal przydatne ze wzgl¿du na ich niski koszt i skuteczne dziäanie przeciwko powszechnym chorobom bakteryjnym. W zwi¿zku z tym rozwi¿zywanie problemów zwi¿zanych z ich rozpuszczalno¿ci¿ i przepuszczalno¿ci¿ jest nadal aktualne. Jedn¿ ze strategii, która jest powszechnie stosowana w celu poprawy rozpuszczalno¿ci API, jest stosowanie zasad in¿ynierii krystalicznej, w których stäe formy API s¿ formu¿owane jako kokrysztäy z ró¿nymi bioakceptowalnymi koformerami.