Ksi¿¿ka ta jest krytycznym studium konfliktu mi¿dzy mi¿öci¿ a zazdröci¿ w "Otello". Powiedziano krytycznie, ¿e "Othello" köczy si¿ ¿mierci¿ mi¿öci przed zazdröci¿, ale studium to pokazuje krytycznie, ¿e sztuka köczy si¿ przecie¿ ¿mierci¿ zazdröci i triumfem mi¿öci. Zaczyna si¿ od omówienia natury i cech tragedii wed¿ug Arystotelesa, a tak¿e koncepcji bohatera tragicznego. Ksi¿¿ka ta ma na celu przede wszystkim dog¿¿bne omówienie konfliktu mi¿dzy mi¿öci¿ a zazdröci¿ w szekspirowskim "Otello". Ilustruje ona koncepcj¿ zazdröci i jej banalny wp¿yw na ludzkie zachowanie. Argumentuje, w jaki sposób konflikt mi¿dzy mi¿öci¿ a zazdröci¿ determinuje zachowanie tragicznego bohatera. Bada równie¿ g¿ówne czynniki sprawcze binarnej mi¿öci/zazdröci w sztuce, a tak¿e omawia ich rodzaje oraz wp¿yw zazdröci na ludzkie zachowanie.