De noodzakelijkheidscritiek is een terrein van de kritiek van de politieke economie, dat een uitbreiding beoogt van de theoretische voorwaarden waaronder de menselijk-sociale noodzakelijkheid haar betekenis heeft binnen het kapitalistische systeem vanuit de structurele analyse van de waardetheorie. Noodzaak, als een historisch proces van behoeftebevrediging, wordt in het kapitalisme omgedraaid in een dubbel karakter, namelijk. In die zin dat de maatschappij noch controle noch autonomie heeft over de mogelijkheden en voorwaarden om aan de sociale behoeften te voldoen, wordt deze situatie uitgelokt door de sociale vorm van waarde; ook door de ideologische inversie waarin zij het sociale subject de illusie bezorgt dat hij meester is over de sociale relatie van de goederenvorm. Terwijl het kapitalisme wordt omgevormd tot een sociaal systeem van produktie van meerwaarde, dat de sociale totaliteit in zich opneemt, verabsoluteert het Kapitaal in een tautologie de noodzaak van valorisatie van waarde. De goederenproducerende maatschappij verandert de productiewijze in een proces van totale sociale afhankelijkheid. De goederenvorm is het creëren van een materieel vacuüm van toegang tot de materiële voorwaarden voor de bevrediging van behoeften.
Bitte wählen Sie Ihr Anliegen aus.
Rechnungen
Retourenschein anfordern
Bestellstatus
Storno