Poprzez odkopywanie i odkrywanie warstw kultury, które s¿ zarówno osadzone w przesz¿o¿ci i teräniejszo¿ci danego narodu, jak i j¿ definiuj¿, mo¿e powstä architektura, która spe¿ni wiele warunków wspó¿czesnego spo¿ecze¿stwa. To w¿änie tutaj rola regionalizmu ¿¿czy si¿ z kultur¿. Tam, gdzie istniej¿ praktyki, które zanik¿y, pojawia si¿ potrzeba zapewnienia przestrzeni dla ich odreagowania. ¿änia jest takim ukojeniem. S¿u¿y jako przestrze¿ zarówno spo¿eczna, jak i duchowa, wspólnotowa i indywidualna, publiczna i prywatna. Konfrontacja tej tradycyjnej przestrzeni z rozwojem wspó¿czesnego spo¿ecze¿stwa daje mo¿liwo¿¿ zrozumienia przestrzeni ¿äni poprzez bardziej wyeksponowany, publiczny kontekst. Poprzez zdefiniowanie ¿äni, roli wody w pustynnym krajobrazie oraz znaczenia rytuäu w mie¿cie i w ¿äni, kwestie tradycjonalizmu i nowoczesno¿ci zostaj¿ zaangäowane, a wspó¿czesny regionalizm zostaje odkryty.