Nicht lieferbar
Kucaklarda, omuzlarda, hayvanlarin üstünde tasinan cesetler... Cildirmis gibi kacisan koyunlar... Binlerce insan, cadir ve kömlerinden cikip, yarali ve ölülerini karsilamaya kosuyor. Cigliklar, girtlaklarin derinliginden kopuyor. Isyankar sesler yeri gögü inletiyor. Toprak, öfkesinden catliyor, gök, hüzne boguluyor. Um Emin hüznün ve acilarin tümüne galip geliyor Yüreginin cakmaktasi gibi kati olmasina cabaliyor Etrafindakilere sesleniyor Haydi ey halkim Birakin yakinmayi, aglamayi. Yaralilarimizin yaralarini sarin Sökün cadirlarinizi, cesetlerinizi yüklenin. Terk edelim bize yasak bu topraklari, kendi diyarimiza dönelim Um Emin elbisesini yirtti, parcaladi, gögüsleri acikta kaldi. Saclarinin örgülerini acti, dagitti. Tüm kadinlara cagrida bulundu Ey halkimizin bagri yanik kadinlari Tüm hüznünüzü patlatin. Yirtin elbiselerinizi. Kesin saclarinizi. Yüzünüzü siyaha bezeyin. Bagrinizi gögsünüzü dövün. Agitlar yakalim canlarimiza. Elbiseler yirtildi. Yüzler siyaha bezendi. Saclar kesildi. Yakinma ve agitlar yükseldi. Halk, öfke ve hüznünü dile getirdikten sonra, ölülerini omuzlayip göc kafilesiyle beraber yürüdü. Ama nereye Nereye, hangi yöne gideceklerini bilmiyorlardi. Güneyde yörelerine, topraklama dönmeleri yasakti. Kuzeye gitmeleri yasakti. Peki nereye gideceklerdi