W miar¿ jak rz¿d przesuwa si¿ od jednej organizacji humanitarnej do drugiej, z koszykiem ¿ebraczym w r¿ku, a ludzie pogr¿¿aj¿ si¿ coraz bardziej w braku bezpiecze¿stwa ¿ywno¿ciowego, to, co kiedy¿ by¿o komercyjnym imperium rolniczym kraju, le¿y opustoszäe, zredukowane do przed¿u¿enia sektora rolnictwa na w¿asne potrzeby. Niniejsza praca problematyzuje sytuacj¿ w by¿ych komercyjnych gospodarstwach rolnych i argumentuje, ¿e kryzys by¿ nieod¿¿cznie zwi¿zany z procesem "jambanji" i wynikaj¿c¿ z niego niezdolno¿ci¿ pästwa do zaoferowania nowym w¿äcicielom ziemskim wsparcia po zasiedleniu. Wykorzystuj¿c dane etnograficzne z trzech gospodarstw przesiedle¿czych w dystrykcie uMguza, autor dowodzi, ¿e "jambanja" däa pocz¿tek posiadaczom ziemskim na w¿asne potrzeby w strefach rolnictwa komercyjnego. ci posiadacze ziemscy nie byli rolnikami, ale spe¿niali cel polityczny dla rz¿du, który nast¿pnie porzuci¿ ich bez ¿adnego wsparcia po przesiedleniu. Bez wsparcia ze strony pästwa nowym w¿äcicielom ziemskim nie udäo si¿ przej¿¿ z tradycyjnego systemu rolniczego na produkcj¿ komercyjn¿, co spowodowäo, ¿e powrócili do systemu rolniczego, który znali najlepiej. Przesiedlenie zak¿óci¿o równie¿ funkcjonowanie tradycyjnych instytucji, które od dawna stanowi¿y podstaw¿ afrykäskich praktyk rolniczych.