De Oost-Aziatische financiële crisis in de zomer van 1997 vormde een ernstige bedreiging voor de stabiliteit van het gehele internationale monetaire stelsel. Het Internationaal Monetair Fonds (IMF), dat als internationale instelling belast is met de stabiliteit van het internationale financiële en monetaire stelsel, slaagde er niet in de stabiliteit in Thailand te herstellen en een groot deel van de regio werd overspoeld door financiële nood. Het IMF wordt bekritiseerd omdat het de crisis zou hebben bespoedigd. Dit artikel analyseert de communicatiestrategie en het beleid van het IMF in Thailand. In het bijzonder in een context van de impact van de IMF aankondiging op de valutamarkt en het gedrag van speculanten. Met de uitbreiding van het experimenteel onderzoek en op basis van een algemene analyse van theorieën en empirisch bewijs, suggereert deze paper dat de programma-aankondiging van het IMF, gedaan in het midden van de crisis, kan bijdragen tot de coördinatie van speculatieve aanvallen en zo de instabiliteit kan vergroten.