Przedmiotem monografii jest sytuacja Bo¿ni i Hercegowiny w okresie okupacji austro-w¿gierskiej (1878-1908) oraz studium ksztätowania si¿ stanowiska rosyjskiego Ministerstwa Spraw Zagranicznych w sprawie statusu politycznego Bo¿ni i Hercegowiny. Ksztätowanie kursu polityki zagranicznej w polityce bäkäskiej gabinetu petersburskiego w kwestii bo¿niackiej opieräo si¿ na dog¿¿bnej analizie sytuacji na miejscu. Uwag¿ rosyjskich dyplomatów i m¿¿ów stanu przyci¿gä oryginalny i konstruktywny model integracji nowo przy¿¿czonych terytoriów, które wcze¿niej by¿y cz¿¿ci¿ osmäskiego systemu pästwowo-politycznego. Specyfika zadania administracji austro-w¿gierskiej polegäa na tym, ¿e monarchia dualistyczna otrzymäa prowincje z ludno¿ci¿ muzu¿mäsk¿, skomplikowanym splotem problemów etnicznych i religijnych oraz tradycjami prawie 400-letniej administracji pästwa osmäskiego. Przeprowadzone badania ukazuj¿ niektóre aspekty ksztätowania si¿ bo¿niackiej pästwowo¿ci w ostatniej tercji XIX i na pocz¿tku XX wieku: zmian¿ idei pästwowej z autonomii na integracj¿ z wielonarodowym Cesarstwem Austro-W¿gierskim.