Ten esej jest znacz¿cy, poniewä krytykowä patriarchalne upodmiotowienie i oznaczenia rozwoju, które s¿ przedstawione metafizycznie jako bosko zakorzenione lub epistemologicznie jako bezkrytycznie aksjomatyczne i fundamentalne. St¿d te¿ esej utrzymä stanowisko, które podkre¿la fäszywy wniosek, ¿e stosunki mi¿dzyludzkie i spo¿eczne mi¿dzy p¿ciami s¿ bezsprzecznie uksztätowane ze znacznej liczby tajemniczych i wieloaspektowych deifikacji patriarchatu.