Gedurende de laatste eeuw of zo, zijn veronderstellingen over lichaam en geest in het acteren zwaar bediscussieerd binnen verschillende discoursen over trainingssystemen voor acteurs. Deze lichaam-geest veronderstellingen zijn voornamelijk belichaamd en begrepen als een splitsing binnen Euro-Amerikaanse pedagogieën. Dit werk onderzoekt de metafysica van lichaam-geest in het Stanislavski systeem en de biomechanica van Meyerhold. In contrast hiermee probeert de auteur de discussie van de lichaam-geest als "cultivatie" naar voren te brengen via pragmatische benaderingen van Phillip Zarrilli en Tadashi Suzuki. Deze trainingssystemen voor acteurs komen voort uit Aziatische lichaamskunsten en filosofieën. Verder biedt het twee exclusieve interviews over acteurstraining door Phillip Zarrilli en Adil Hussain. Deze studie is een waardevolle discussie die zich richt op de belangrijke aspecten van acteertheorie die nuttig kunnen zijn voor de studenten en docenten die bereid zijn om de filosofieën achter het ambacht van acteren te onderzoeken.