Het doel van deze studie is het effect van de lichtintensiteit, de uithardingstijd en het gecombineerde effect van de lichtintensiteit en de uithardingstijd op de mate van omzetting, de uithardingsdiepte en de hoeveelheid restmonomeer die vrijkomt uit composietmonsters die met verschillende lichthardende eenheden zijn uitgehard, te onderzoeken. Single light cured composiet restauratiemateriaal (Herculite XR) blootgesteld aan verschillende soorten lichthardende eenheden (Optilight LD, ULTRA-LITE 200 E plus, Astralis-VIVADENT) bij een verschillende belichtingstijd (20, 40 en 60 seconden). De mate van omzetting van composietharsmonsters werd onderzocht met Fourier-transformatie infraroodspectroscopie. De uithardingsdiepte van composietharsmonsters werd onderzocht door middel van een schraaptechniek met een digitale remklauw. Terwijl de hoeveelheid restmonomeer die vrijkomt uit uitgeharde composietmonsters werd onderzocht door het meten van het vrijkomende restmonomeer in verdubbeld gedestilleerd water met (CECIL 2000) ultraviolet zichtbare spectrometer. De resultaten toonden aan dat de LED LCU met lage intensiteit (Optilight LD) een niet significant resultaat vertoont in de mate van conversie ten opzichte van de LCU's met hoge intensiteit (LED en QTH) bij een langere uithardingstijd.