Maxillofaciale prothetiek is een gespecialiseerd tandheelkundig vakgebied dat zich richt op het rehabiliteren van patiënten met aangezichtsdefecten als gevolg van aangeboren aandoeningen, trauma's of het verwijderen van tumoren. Ze verbeteren zowel de esthetiek als de functie en zijn in de loop der tijd sterk geëvolueerd met de vooruitgang in technologie en materialen. In de 19e eeuw kwamen er meer systematische benaderingen, zoals het gebruik van rubber en was, maar die hadden een beperkte duurzaamheid.In de 20e eeuw kwamen er synthetische materialen zoals PMMA en siliconenelastomeren, die de flexibiliteit en het levensechte uiterlijk van prothesen verbeterden.Recente ontwikkelingen zijn onder andere moderne siliconenelastomeren met een verbeterde kleurstabiliteit, 3D-printtechnologie voor precieze aanpassingen, composietmaterialen voor meer stevigheid en digitale workflow om ontwerp en fabricage te stroomlijnen. Opkomende biomaterialen en slimme materialen die reageren op omgevingsstimuli zijn ook veelbelovend. Retentie van maxillofaciale protheses is cruciaal voor de tevredenheid van de patiënt. Technieken zijn onder andere het gebruik van biocompatibele kleefstoffen, magneten, aangepaste pasvorm en effectief beheer van weke delen.