Poprawa jako¿ci odlewanej cz¿¿ci, zarówno pod wzgl¿dem precyzji geometrycznej jak i w¿äciwo¿ci mechanicznych, jest wänym desperatem dla naukowców. Cel jest dwojaki: z jednej strony zmniejszenie kosztów zwi¿zanych z obróbk¿ mechaniczn¿ cz¿¿ci odlewanej (w tym celu nale¿y ograniczy¿ b¿¿dy wymiarowe cz¿¿ci odlewanych, aby zmniejszy¿ naddatek na obróbk¿ wraz z procesem obróbki), a z drugiej strony wysoki poziom wytrzymäo¿ci cz¿¿ci odlewanej podczas pracy, poprzez uzyskanie odpowiedniej struktury krystalicznej podczas krzepni¿cia/ch¿odzenia stopionego materiäu. Dziedzina ta odnosi si¿ g¿ównie do relacji pomi¿dzy procesem krzepni¿cia/ch¿odzenia materiäu stopionego a wymiarami cz¿¿ci odlewanej i mikrostruktur¿ krystaliczn¿. Obecne podej¿cie do tej dziedziny ma dwa aspekty: z jednej strony, modelowanie procesu krzepni¿cia/ch¿odzenia stopionego materiäu w celu ustalenia i zaprogramowania optymalnej dynamiki pola cieplnego, a z drugiej strony, kontrola ewolucji pola cieplnego w zale¿no¿ci od zaprogramowanej dynamiki.