Spawanie gazowo-metalowe (GMAW) jest szeroko stosowane w prawie wszystkich rodzajach produkcji in¿ynieryjnej, pocz¿wszy od statków morskich, elektrowni j¿drowych, a sko¿czywszy na pojazdach lotniczych. Wynika to z licznych zalet, jakie GMAW oferuje w porównaniu z innymi technikami spawania, takich jak wy¿sza szybko¿¿ osadzania, g¿¿bsza penetracja, dobra skuteczno¿¿ ¿¿czenia oraz bardzo czyste ¿¿czenie dzi¿ki braku ci¿¿kiego ¿u¿la. Jednak problemy zwi¿zane ze spawaniem, takie jak odksztäcenia, napr¿¿enia szcz¿tkowe, s¿ wspó¿czesne i stanowi¿ wiele wyzwä dla in¿ynierów. Problemy te wynikaj¿ z wi¿kszego nak¿adu ciep¿a ni¿ wymagany dla okre¿lonej grubo¿ci materiäu, co powoduje powstanie strefy wp¿ywu ciep¿a (HAZ). Ostatnio problemy te by¿y rozwi¿zywane wy¿¿cznie za pomoc¿ kosztownych badä eksperymentalnych. Jednak¿e, wraz z pojawieniem si¿ symulacji komputerowych i narz¿dzi optymalizacyjnych, mo¿liwe jest rozwi¿zanie wielu problemów zwi¿zanych ze spawaniem. W niniejszej pracy przedstawiono metodologi¿ powierzchni reakcji (RSM) opart¿ na badaniach eksperymentalnych GMAW.