De Amerikaanse indiaanse orale tradities zijn een van de belangrijkste manieren waarop de inheemse bevolking haar jeugd gedurende ontelbare generaties heeft opgevoed. Luisteren naar ouderen en leren van de verhalen die ze moeten delen is van vitaal belang voor het gevoel van eigenwaarde van de inheemse jeugd en voor de voortzetting van de culturele praktijken van de stammen. Toen West-Europese onderwijsmodellen in de Verenigde Staten een prominente plaats innamen, hadden de traditionele mondelinge leermethoden van de inheemse bevolking er zwaar onder te lijden. Dit boek onderzoekt een vijf en een half jaar durend onderzoeksproject waarin een curriculum voor mondelinge geschiedenis werd ontworpen en geïmplementeerd in vier reservatiescholen in twee inheemse gemeenschappen in de Upper Midwest. Gemeenschappelijke kenmerken van traditioneel Indiaas onderwijs worden besproken en een geschiedenis van "formeel" Indiaas onderwijs biedt een context voor het bekijken van de schade aan het traditionele inheemse onderwijs. Een overzicht van het curriculum van de mondelinge geschiedenis wordt gepresenteerd met een discussie over hoe de gemeenschap een vitale rol speelt in het succes ervan. Met behulp van zowel kwantitatieve als kwalitatieve instrumenten wordt een evaluatie van het curriculum toegelicht aan de hand van voorlopige analyses, formatieve en kortetermijnresultaten.