Dit boek had de titel kunnen hebben, "Taren en stapstenen in Afrika». In dit eerste essay, dat allesbehalve een compilatie van rants is, gaat hij uit van een observatie, ontleedt hij het kwaad dat knaagt aan een groot deel van het continent, zonder de oorzaken ervan te verbergen, maar gaat hij verder en stelt hij oplossingen voor. Zoals hij steeds heeft laten zien, is het een manier om zijn bijdrage te leveren aan het inhalen van de huidige achterstand in Afrika, in termen van structurerende projecten, transformatie-industrieën... De observatie van een paradoxale armoede van een continent, toch rijk aan grondstoffen, rijk aan zijn jeugd en zijn geschiedenis... is een leitmotiv voor hem.