Ksi¿¿ka ta ukazuje proporcjonaln¿ funkcj¿ cadenzy w pierwszych cz¿¿ciach koncertów fortepianowych Mozarta, a konkretnie rol¿ cadenzy w równowäeniu luki proporcjonalnej mi¿dzy ekspozycj¿ a repryz¿ stworzon¿ przez podwójn¿ ekspozycj¿ formy koncertu klasycznego. Bada on poczucie symetrii Mozarta w ramach formy sonatowo-allegro-koncertu, które wyräa on pot¿¿nie w proporcjonalnie wywäonej konstrukcji swojej muzyki, oraz to, jak symetria funkcjonuje jako podstawowa zasada w osi¿ganiu proporcjonalnej równowagi mi¿dzy ekspozycj¿ a repryz¿ w pierwszych cz¿¿ciach jego koncertów fortepianowych. Ksi¿¿ka ta ma równie¿ na celu ustalenie mo¿liwych kryteriów, w jaki sposób to poczucie symetrii mo¿e informowä wykonawc¿/kompozytora koncertu/kadenzy w tworzeniu cadenzy o odpowiednim czasie trwania dla pierwszych cz¿¿ci koncertów fortepianowych Mozarta, dla których brakuje oryginalnych cadenz (KV466, 467, 482, 491, 503 i 537) oraz zweryfikowä kompozytorsk¿ i proporcjonaln¿ integralno¿¿ cadenzy.