Nicht lieferbar
Teslim etmek kendini sese, cigliga, nefese... Yasama bir ilk ciglikla basliyoruz, günü geldiginde de son bir nefesle, bir ic cekisle, yine sesle terk ediyoruz dünyayi. Ömür niyetine akan tüm o zaman boyunca da her seyin en dolusunu sesle yasiyoruz, sözle degil. Istirabin en dip noktasinda, sevincin tüy hafifligindeki dorugunda, heyecanin ucusunda, umutsuzlugun kuytusunda, duygularin o en yalin, en ciplak, en coskun dünyasinda söze yer yok. Sözün aciz kaldigi noktalarda ses tercüman oluyor o safliga, katisiksizliga. O yüzden zaten derdimi sözün sesi siirler ile sarkilar anlatiyor ne zamandir. Gerisinden umudu kestim. Yalnizca bir sesten, sessizlikten, bir gidim nefesten ibaretim. Insan olmak zordu. Yasamda tökezleyip düsmekten yorulmustu. Artik sadece dünyayi seyretmek, ait oldugu dünyaya dönmek istiyordu. Sürekli terk edildigi, özlemle kavruldugu, hep yapayalniz kaldigi bir yerde daha fazla durmayacakti. O, hayattan müsade istiyordu. Müsait Bir Yerde Inebilir miyim Yasamanin, sevmenin, terk etmenin ve terk edilmenin hikayesi.