Niniejsze opracowanie jest wynikiem badä, które zako¿czy¿y si¿ nasz¿ prac¿ magistersk¿, w której przyjrzeli¿my si¿ ró¿nym fazom uczenia si¿ w ¿wietle teorii sytuacji dydaktycznych Guya Brousseau. Zostäa ona opracowana z perspektywy jako¿ciowej, nadaj¿c priorytet kontekstowi relacji i interakcji, które miäy miejsce w ¿rodowisku uczenia si¿, wspieranym przez oprogramowanie do geometrii dynamicznej, z udziäem 37 uczniów ze szko¿y w Kurytybie. Przeprowadzono sze¿¿ sesji obserwacji zaj¿¿ z matematyki, które dotyczy¿y nauczania czworok¿tów. Analiza wykazäa, ¿e uczniowie, którzy ju¿ opanowali obs¿ug¿ komputera i robili to umiej¿tnie, mieli trudno¿ci z obs¿ug¿ oprogramowania. Sugeruje to paradoks "ucze¿-maszyna", innymi s¿owy, nawet je¿li maj¿ umiej¿tno¿ci radzenia sobie z komputerem, ucze¿ ma trudno¿ci z minimalnymi umiej¿tno¿ciami wymaganymi do radzenia sobie z oprogramowaniem. W obliczu tej sytuacji pojawiaj¿ si¿ nowe kontrakty dydaktyczne, które zast¿puj¿ poprzednie. Badanie pokazuje, ¿e kontrakty dydaktyczne ustanowione mi¿dzy uczniem, nauczycielem i wiedz¿, gdy zostan¿ zerwane, otwieraj¿ si¿ jako okazja do podj¿cia nowych ¿cie¿ek w kierunku pe¿nego uczenia si¿.