Nieodzown¿ konsekwencj¿ post¿puj¿cej globalizacji wspó¿czesnej kultury jest stale rosn¿ce zainteresowanie problemami tösamöci etnicznej, zachowania tösamöci przez kultur¿ regionaln¿ oraz przejawami kultury tradycyjnej we wszystkich sferach ¿ycia cz¿owieka, a w szczególnöci w sferze artystycznej. Monografia okre¿la istot¿ i analizuje specyfik¿ neoarchaicznöci jako zjawiska wspó¿czesnej sztuki syberyjskiej, charakteryzuje procesy zwi¿zane z artystycznym zaw¿aszczeniem staröytnych obrazów mitologicznych we wspó¿czesnej syberyjskiej sztuce wizualnej, ¿ledzi historyczne i kulturowe etapy t¿umaczenia i interpretacji mitu i podstawowych archetypów, uwypukla cechy regionalnej interpretacji archetypów, ujawnia przyczyny aktualizacji archaicznego dziedzictwa Syberii we wspó¿czesnej sztuce regionalnej. Szeroki zakres przejawów zjawiska neoarchaicznego we wspó¿czesnej sztuce syberyjskiej ilustruje bogata paleta wizualna.