Osteogenez¿ dystrakcyjn¿ definiuje si¿ jako tworzenie neoformowanej ko¿ci i przyleg¿ych tkanek mi¿kkich po stopniowym i kontrolowanym przemieszczeniu fragmentu ko¿ci uzyskanego w wyniku osteotomii chirurgicznej. W ksi¿¿ce zwrócono uwag¿ na zastosowanie osteogenezy dystrakcyjnej w repozycji z¿bów. Paradygmat w chirurgii ortognatycznej zmieni¿ si¿ w taki sposób, ¿e obecnie mo¿liwe jest wykonywanie osteogenezy dystrakcyjnej w warunkach ambulatoryjnych. W ksi¿¿ce przedstawiono zasady i procedury zwi¿zane z t¿ najnowocze¿niejsz¿ technik¿. Szybka ortodoncja, zaawansowane obrazowanie, in¿ynieria tkankowa, zasady gojenia ko¿ci i naprawy tkanek oraz wiele innych zagadnie¿ zostäo omówionych przez liderów w tej dziedzinie. Dzi¿ki osteogenezie rozpraszaj¿cej (powolny ruch) i chirurgii ortognatycznej (natychmiastowy ruch), praktycznie kädy rodzaj deformacji twarzy mo¿na wyleczy¿ w rozs¿dnym czasie.