Witamina D ma bezpo¿rednie i po¿rednie skutki, które mog¿ by¿ zwi¿zane z ryzykiem rozwoju choroby reumatycznej lub stopnia aktywno¿ci choroby (6). Mamy trzy dowody, które potwierdzaj¿ rol¿ witaminy D w chorobach autoimmunologicznych. Pierwszym z nich jest obecno¿¿ receptora witaminy D na komórki pozasercowe, takie jak komórki chrz¿stki, sinowiocyty i komórki mi¿¿niowe. Drugim dowodem jest udowodniona rola witaminy D w kontroli transkrypcji genów bior¿cych udziä w chorobach reumatycznych. Trzecim dowodem jest to, ¿e aktywacja witaminy D wyst¿puje nie tylko w nerkach, ale tak¿e w liniach komórkowych monocytów i limfocytów (6). U wi¿kszo¿ci naszych pacjentów 98% z ró¿nymi chorobami reumatycznymi niedobór witaminy D wynosi¿ mniej ni¿ 10 ng/ml (ci¿¿ki niedobór) u pacjentów 60/98 (61%).