Rozbudowa wydziäu w niepe¿nym wymiarze godzin w ¿rodowisku akademickim wskazuje na potrzeb¿ prowadzenia badä w tym zakresie. Celem by¿o okre¿lenie roli wydziäu niestacjonarnego w programach piel¿gniarstwa maturalnego na ¿rodkowym Zachodzie przy wykorzystaniu modelu stypendialnego Boyera. Populacja obejmowäa 518 wydziäów piel¿gniarskich i administratorów z 25 szkó¿ wy¿szych i uniwersytetów w Ohio i Michigan o podobnych klasyfikacjach Carnegie. 234 z ankiet przes¿anych poczt¿ zostäo dobrowolnie zwróconych, a wskänik odpowiedzi wyniós¿ 45,2%. W¿ród nich znalaz¿y si¿ najwäniejsze wyniki: Role s¿u¿bowe i dydaktyczne zostäy zg¿oszone na wy¿szym poziomie ni¿ w przypadku dziedzin badä i integracji w niepe¿nym wymiarze godzin. W przypadku wydziäów niestacjonarnych z wi¿kszym do¿wiadczeniem w nauczaniu, wy¿szym wyksztäceniem i starszym wiekiem odnotowano wy¿szy poziom badä, nauczania, us¿ug i integracji. Wy¿ej sklasyfikowane kierunki studiów w niepe¿nym wymiarze czasu pracy wykazywäy wy¿szy poziom badä i integracji, ale nie us¿ug i nauczania. Stwierdzono, ¿e dziäalno¿¿ badawcza na niestacjonarnym wydziale by¿a wy¿sza ni¿ poziom podany w literaturze przedmiotu. Stwierdzono, ¿e w wybranych instytucjach na ¿rodkowym Zachodzie niestacjonarne kierunki studiów odgrywaj¿ szersz¿ rol¿ w ¿rodowisku akademickim ni¿ wcze¿niej s¿dzono.