Verpleegkundigen die dagelijks getuige zijn van trauma en de dood, zwijgen vreemd over het delen van hun leed en zijn vaak verdeeldheid en ondersteunen elkaar niet. Verpleegkundig management, schijnbaar blind voor de stress en het verdriet van verpleegkundigen en niet bereid om deze problemen zelfs maar te erkennen. Wat schuilt er achter dit gedrag en kunnen verpleegkundigen effectieve zorg bieden aan cliënten als hun eigen intrinsieke behoeften niet onderkend bleven? Deze vragen worden onderzocht in een participatief onderzoeksproject met een team van 11 burn-out verpleegkundigen in de palliatieve zorg. Het groepsproces begint met een verkenning van de verpleegcultuur, waarbij historische verwachtingen van conformiteit en altruïsme worden onthuld die nog steeds de verwachtingen van verpleegsters beïnvloeden. Terwijl de verhalen van de verpleegsters zich ontvouwden, kwamen de diepten van zorgzaamheid en opgestapeld verdriet naar voren. Ingebed in de verhalen was echter het besef dat hun zorg beperkt was gebleven tot hun cliënten en niet werd uitgebreid tot henzelf of tot elkaar. De resulterende reis van genezing veranderde een burn-outteam in een levendige, ondersteunende gemeenschap. Dit boek biedt een sjabloon voor verpleegkundig managers en opvoeders bij het bevorderen van een cultuur van empowerment en ondersteuning binnen verpleegkundige teams.
Hinweis: Dieser Artikel kann nur an eine deutsche Lieferadresse ausgeliefert werden.
Hinweis: Dieser Artikel kann nur an eine deutsche Lieferadresse ausgeliefert werden.