De pathogenese van parodontitis bij het veroorzaken van systemische aandoeningen is onvolledig begrepen. Het is ook mogelijk dat parodontitis niet direct gerelateerd is aan de oorzaak van systemische aandoeningen, maar dat beide risicofactoren delen. Tot de omgevingsrisicofactoren en indicatoren die parodontitis en systemische aandoeningen (zoals hart- en vaatziekten, diabetes mellitus, luchtwegaandoeningen, osteoporose, reumatoïde artritis en ongunstige zwangerschapsuitkomsten) gemeen hebben, behoren roken, stress, veroudering, ras of etniciteit. De ontstekingsbevorderende cytokines TNF-a, IL-ip en gamma-interferon en prostaglandine E2 (PGE2) bereiken hoge weefselconcentraties bij parodontitis. Het parodontium kan dienen als een vernieuwend reservoir voor de verspreiding van deze mediatoren, die in de circulatie kunnen komen en systemische effecten kunnen induceren en bestendigen. Indien goed geïdentificeerd, zal de aanwezigheid van parodontitis bij een patiënt helpen bij het identificeren van deze risicofactoren en de arts waarschuwen voor verschillende systemische aandoeningen.