Inclusie is een dominant beleid en praktijk geworden in het buitengewoon onderwijs. De toenemende pleitbezorging voor deze vorm van onderwijs is gebaseerd op de bewering dat inclusie kinderen met speciale behoeften en gewone kinderen de mogelijkheid biedt om met elkaar om te gaan en van elkaar te leren. Er bestaat echter zeer weinig literatuur over de sociale relatie tussen de kinderen met speciale behoeften en hun leeftijdsgenoten in deze settings. Dit boek is daarom gebaseerd op enkele empirische bevindingen met betrekking tot de sociale relatie tussen kinderen met gehoorbeperking en gewone kinderen op inclusieve scholen. Specifieke aandacht voor het aspect sociale acceptatie bij deze twee groepen. De ervaringen die in het boek worden gepresenteerd, kunnen enig licht werpen op de overwegingen voor een succesvolle implementatie van deze ¿nieuwe¿ trend van inclusie. Het boek zou vooral nuttig moeten zijn voor leerkrachten, lerarenopleiders, schoolmanagers, onderwijsbeleidsmakers en andere belanghebbenden in het buitengewoon onderwijs.