Na przestrzeni lat wykorzystano wiele technik do zaprojektowania i budowy efektywnego systemu komunikacji audio. Zacz¿¿o si¿ od techniki przewodowej, z towarzysz¿cymi jej ograniczeniami, takimi jak stäy dystans, co ograniczäo ruch u¿ytkownika takiego systemu do techniki bezprzewodowej, która okazäa si¿ wygodniejsza i bardziej elastyczna, a tym samym miäa wi¿kszy zasi¿g ni¿ technika przewodowa. Cz¿stotliwo¿¿ radiowa (RF) konwencjonalna technika bezprzewodowa zwykle stosowana w projektowaniu i budowie systemu komunikacji audio ma pewne ograniczenia, które obejmuj¿: kosztowne projektowanie obwodów, s¿ podatne na skutki zak¿óce¿, zw¿aszcza gdy istniej¿ inne systemy, które nadaj¿ na prawie tej samej cz¿stotliwo¿ci audio, maj¿ niski/minimalny poziom bezpiecze¿stwa, maj¿ niskie/minimalne pr¿dko¿ci transmisji danych, mog¿ wymagä uiszczenia op¿at licencyjnych do federalnych agencji regulacyjnych, itp. W oparciu o te ograniczenia potrzebna by¿a technika alternatywna do projektowania systemu komunikacji audio. Praca ta sk¿ania do przyjrzenia si¿ jednej z takich alternatyw, jak¿ jest energia "optyczna" (¿wietlna).