Dit boek neemt zijn uitgangspunt in het huidige klimaatveranderingsdebat en de onderhandelingen die plaatsvinden om overeenstemming te bereiken over een opvolger van het Kyoto-protocol die in 2012 afloopt. De VS is het enige ontwikkelde land dat het Kyoto-protocol niet heeft geratificeerd. De reden om dit niet te doen is dat het protocol oneerlijk is, omdat er geen emissiegrenswaarden voor de ontwikkelingslanden zijn vastgesteld. De VS weigert bindende emissiedoelstellingen te accepteren, tenzij China ook verplicht is om bindende emissiegrenswaarden te hanteren. China daarentegen handhaaft het beginsel van "gemeenschappelijke, maar gedifferentieerde verantwoordelijkheden" en weigert zich vast te leggen op reducties zolang de VS het Kyoto-protocol niet ratificeren. Dit boek probeert het gedrag van zowel de VS als China met betrekking tot het klimaatveranderingsdebat te verklaren en welke indicatoren een verandering in hun houding zouden kunnen signaleren. Verder wordt de relatie van de machtspolitiek tussen deze twee naties besproken om na te gaan hoe het standpunt van China of de VS het standpunt van de ander kan beïnvloeden. Dit werk is interessant voor studenten en professionals die geïnteresseerd zijn in internationale betrekkingen, klimaatverandering en machtspolitiek.