Organicisme in de tegenwoordige tijd verwijst naar de opkomst van de organische stroming door biomorfisme vandaag de dag. Het reflecteert over de gevoeligheid tussen de rationalistische en organicistische architectuurstromingen van vandaag. Het wil een discussie op gang brengen tussen jonge architectuurstudenten en -professionals over de beweringen van Bruno Zevi (1978) dat dit soort gebeurtenissen als het ware een historische wetmatigheid is, waarbij na het functionalistische rationalisme het organische romantisme volgt. Zelfs Charles Jencks (1985), een theoreticus van de Moderne en Postmoderne beweging, gelooft dat architectuurstromingen, in tegenstelling tot diersoorten, nooit volledig uitsterven en dat er altijd de mogelijkheid bestaat dat vormen en ideeën herleven, zelfs als ze een renovatie ondergaan die ze een nieuw uiterlijk geeft.